آیا این آیات شریفه در نظام سازی سیاسی و اجتماعی؛ ازسوی خداوند مدیر و مدبّر و قهّار و جبّار به آخرین جانشین خود؛ حضرت محمّد صلّی الله علیه و اله نازل نشده است؛ تا چارچوب نظام اسلامی برای مردم مشخص شده؛ و مانع هرگونه زورگویی و قدرت طلبی و سهم خواهی و ویژه خواری و... تحت عنوان هر حزب و گروه و دسته ای در حکومت مشروع دینی گردد؟

آیا ردّ صریح هرگونه حزب گرایی و گروه بندی در آیات متعدد قرآن؛که منجر به تفرقه و حذف وحدت در بین مردم می شود؛ اقدام به تشکیل حزب و گروه و دسته بندی مردم و حاکمان؛ از نظر اسلام خلاف نص صریح آیات قرآن نیست؟

آیا دلیل اصلی و عینی و تأکید مؤکّد قرآن به حفظ وحدت و یکپارچگی و همدلی و اتحاد بین مردم؛ و پرهیز از هرگونه اختلاف در دستور خدا و کتاب پیامبر اسلام به خاطر ممانعت از قطعه قطعه شدن امّت اسلامی نیست که در تمام اعصارو قرون؛ شاهد فجایای ناشی از حزب گرایی و قدرت طلبی و حکومت های فاسد بوده ا یم؟

اگر اسلام را قبول داریم؛ باید کلمه به کلمه ایات قرآن را پذیرفته و عمل نمائیم .

 هر فردی در هر سطحی؛ با تشکیل هرحزب و گروهی؛ علاوه بر نقض آشکار آیات خدا؛ نظام سازی سیاسی خدا را نیزدر قرآن ردّ نموده و ادعای تکمیل و یا ابداع نظامی جدید دارد؛ که تفرقه و گروه گرایی و حزب بازی و تکه تکه کردن مسلمانان، نقشه دشمنان اسلام برای از بین بردن اتحّاد مسلمانان؛ و چپاول بی دغدغه ثروت ملیّ آنهاست.

نظام سیاسی اسلام کاملا مشخص بوده و فقط غیرمؤمنان از آن گریزانند.