کد خبر : 75929

موضع قرآن و آخرین پیامبر خدا با حزب گرایی و گروه بندی در جامعه اسلامی (۱)

آیات و روایات متعددی هر گونه گروه بندی و حزب سالاری در جامعه اسلامی را منع نموده و حزب گرایی را عامل تفرقه بین مردم می داند. آیا ردّ صریح هرگونه حزب گرایی و گروه بندی در آیات متعدد؛که منجر به تفرقه و حذف وحدت در بین مردم می شود؛ اقدام به تشکیل حزب و گروه و دسته بندی مردم و حاکمان؛ از نظر اسلام خلاف نص صریح آیات قرآن نیست؟
  تدقیق در مفاهیم و عناصرجامعه شناسی و علوم اجتماعی و روان شناسی اجتماعی اسلامی که برگرفته از آیات شریفه قرآن و سیره پیامبر و ائمه علیهم السلام؛ می باشد؛ نشانگر وجود یک نظام منسجم حکومتی  بر اساس دیدگاه آخرین دین خدا اسلام؛ و متناسب با اقتضائات و میزان پیشرفت جوامع انسانی؛ در ابعاد و حوزه های  متعدد هست؛ که شالوده و زیر بنای این حکومت؛ عدالت با ویژگی های خاص یک جامعه اسلامی هست.
 
لازمه شکل گیری عدالت و تداوم آن در انواع آن؛ از جمله عدالت اقتصادی واجتماعی وعدالت قضایی و سیاسی و فردی( به لحاظ جنسیت و نقش فرد در خانواده و اجتماع) که بیشترین نقش را در امور مسلمانان؛ دارد؛ نظام سازی همه حوزه ها و ابعاد مورد نیاز جامعه؛ براساس آموزه های قرآن ومعلمان قرآن هست که در قرآن وسیره پیامبر صلی الله علیه وآله و اهل بیت علیهم السلام؛ از جهت نظریّه های اقتصادی و اجتماعی و ...و دیدگاه اسلام به طور کامل انجام  شده است.

 نایت اسکین

 نظام سازی اجتماعی و سیاسی در قرآن
 
نظام مورد تأئید اسلام؛ نظامی بدون تبعیض و ظلم و حاکمیّت غیرخدا در کلیه شئون زندگی؛ برمردم هست. به طوری که درقرآن کریم؛ واژه امّت اسلامی در آیات زیادی؛ با واژه "واحدة " مقیّد شده و ویژگی امّت اسلامی را بیان نموده است.
از جمله؛ خداوند حکیم در آیه ۹۲ سوره انبیاء در بیان ویژگی امّت و اعلام پروردگاری خود؛ وظیفه امّت واحدة را در بیانی کوتاه پرستش خدا اعلام می فرماید:

"إِنَّ هَذِهِ أُمَّتُكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَأَنَا رَبُّكُمْ فَاعْبُدُونِ"  

بلافاصله؛ در آیه بعد؛ دربیان ویژگی عارضی به امّت یگانه؛ به مذمّت و تقبیح عمل گروه گرایی وتفرقه؛

پرداخته و به بازگشت به سوی خدا تذکّر و با اشاره غیرمستقیم به حسابرسی وعذاب در آیه ۹۳ همین سوره می فرماید:

 
 
 

" وَتَقَطَّعُوا أَمْرَهُم بَيْنَهُمْ كُلٌّ إِلَيْنَا رَاجِعُونَ "

"و دين شان را ميان خود پاره پاره كردند همه به سوى ما بازمى‏گردند"

 همچنین؛ خداوند حکیم؛ در آیه ۵۲ سوره مؤمنون؛ بار دیگر ویژگی امّت را امّت واحدة؛ بیان و پروردگاری خود را تکرار و یکی از وظایف این امّت را تقوا اعلام می نماید:

" وَإِنَّ هَذِهِ أُمَّتُكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَأَنَا رَبُّكُمْ فَاتَّقُونِ "

" و بي ترديد اين [اسلام] آيينِ [حقيقي] شماست در حالي که آييني يگانه است، و من پروردگار شمايم؛ بنابراين از من پروا کنيد. "

سپس؛ بلافاصله در آیه ۵۳ عمل گروه گرایی و حزب گرایی را مذمّت نموده و وضعیّت روحی و باور حزب گرایان را بیان می فرماید:
 
" فَتَقَطَّعُوا أَمْرَهُم بَيْنَهُمْ زُبُراً كُلُّ حِزْب بِمَا لَدَيْهِمْ فَرِحُونَ "
 
" تا كار [دين]شان را ميان خود قطعه قطعه كردند [و] دسته دسته شدند؛ هردسته‏اى به آنچه نزدشان هست دل خوش هستند ( که آئین شان برحقّ هست)"
 
 در آیه ۵۴ با اعلام گمراهی حزب گرایان؛ دستور واگذاشتن آنها را در این گمراهی تا هنگام مرگشان؛ به
 
پیامبر صلی الله علیه وآله می فرماید :" فَذَرْهُمْ فِي غَمْرَتِهِمْ حَتَّى حِينٍ "
 
درآیه ۵۵  و ۵۶ تصوّرات حزب گرایان را باطل و عدم فهم و درک حقایق را اعلام نموده و اشاره می فرماید؛ افزایش مال و اولاد به خاطر فرو رفتن بیشتر آنان در تفرقه و طغیان و سرکشی است که ویژگی اخلاقی و عملی همه حزب گرایان و نتیجه دائمی تفرقه و گروه گرایی هست؛ می باشد:
 
 أَيَحْسَبُونَ أَنَّمَا نُمِدُّهُم بِهِ مِن مَّالٍ وَبَنِينَ (55) نُسَارِعُ لَهُمْ فِي الْخَيْرَاتِ بَل لَّا يَشْعُرُونَ (56)
 
معرّفی ویژگی هایی از امّت واحدة

در ادامه بیان مواضع قرآن در حزب گرایی و گروه گرایی؛ از آیات ۵۷ تا ۶۱ سوره مؤمنون؛ برخی صفات "امّت واحدة" که همان مؤمنان هستند؛ بیان می فرماید که آنها کسانی هستند که به آیات پروردگارشان ایمان آوردند و شرک نورزیدند و علیرغم پرداخت زکات و دیگر انفاق ها؛ از بازگشت به سوی پروردگاربرای محاسبه ترسان هستند . خداوند چنین افرادی را؛ جزوشتاب کننده درکارخیر ودرانجام خیر وسبقت گیرنده از دیگران معرّفی می فرماید.

                                         

     علت تفرقه و حزب گرایی در قرآن
 

در سوره بقره آیه ۲۱۳ علت اصلی و ریشه تمام اختلاف ها را در اختلاف در حکم و کتاب خدا بعد از آگاهی از دلایل و بیّنه بر وجود خدا و پیامبر و کتاب خدا عنوان نموده و می فرماید:

" کانَ النَّاسُ أُمَّةً واحِدَةً فَبَعَثَ اللَّهُ النَّبِيِّينَ مُبَشِّرينَ وَ مُنْذِرينَ وَ أَنْزَلَ مَعَهُمُ الْکِتابَ بِالْحَقِّ لِيَحْکُمَ بَيْنَ النَّاسِ فيمَا اخْتَلَفُوا فيهِ وَ مَا اخْتَلَفَ فيهِ إِلاَّ الَّذينَ أُوتُوهُ مِنْ بَعْدِ ما جاءَتْهُمُ الْبَيِّناتُ بَغْياً بَيْنَهُمْ فَهَدَى اللَّهُ الَّذينَ آمَنُوا لِمَا اخْتَلَفُوا فيهِ مِنَ الْحَقِّ بِإِذْنِهِ وَ اللَّهُ يَهْدي مَنْ يَشاءُ إِلى‏ صِراطٍ مُسْتَقيمٍ "

ترجمه آیه : " مردم [در ابتداي تشکيل اجتماع] گروهي واحد و يک دست بودند [و اختلاف و تضادي در امور زندگي نداشتند]، پس [از پديد آمدن اختلاف و تضاد] خدا پيامبراني را مژده دهنده و بيم رسان برانگيخت، و با آنان به درستي و راستي کتاب را نازل کرد، تا ميان مردم در آنچه با هم اختلاف داشتند، داوري کند. [آن گاه در خود کتاب اختلاف پديد شد] و اختلاف را در آن پديد نياوردند؛ مگر کساني که به آنان کتاب داده شد، [اين اختلاف] بعد از دلايل و برهان هاي روشن و آشکاري بود که براي آنان آمد، [و سبب آن] برتري جويي و حسد در ميان خودشان بود.پس خدا اهل ايمان را به توفيق خود، به حقّي که در آن اختلاف کردند، راهنمايي کرد. و خدا هر که را بخواهد به راهي راست هدايت مي کند "

بنابراین؛ مردم امّت واحده و توحیدی بودند و اختلاف میان این امّتّ؛ بر اثر بغی وظلم و فساد، وعدول از حقّ، تجاوز و سرکشی، طغیان، دشمنی و حسادت  به وجود آمد.                 

 آیا این آیات شریفه در نظام سازی سیاسی و اجتماعی؛ ازسوی خداوند مدیر و مدبّر و قهّار و جبّار به آخرین جانشین خود؛ حضرت محمّد صلّی الله علیه و اله نازل نشده است؛ تا چارچوب نظام اسلامی برای مردم مشخص شده؛ و مانع هرگونه زورگویی و قدرت طلبی و سهم خواهی و ویژه خواری و... تحت عنوان هر حزب و گروه و دسته ای در حکومت مشروع دینی گردد؟

آیا ردّ صریح هرگونه حزب گرایی و گروه بندی در آیات متعدد؛که منجر به تفرقه و حذف وحدت در بین مردم می شود؛ اقدام به تشکیل حزب و گروه و دسته بندی مردم و حاکمان؛ از نظر اسلام خلاف نص صریح آیات قرآن نیست؟

آیا دلیل اصلی و عینی و تأکید مؤکّد قرآن به حفظ وحدت و یکپارچگی و همدلی و اتحاد بین مردم؛ و پرهیز از هرگونه اختلاف در دستور خدا و کتاب پیامبر اسلام به خاطر ممانعت از قطعه قطعه شدن امّت اسلامی نیست که در تمام اعصارو قرون؛ شاهد فجایای ناشی از حزب گرایی و قدرت طلبی و حکومت های فاسد بوده ا یم؟

اگر اسلام را قبول داریم؛ باید کلمه به کلمه ایات قرآن را پذیرفته و عمل نمائیم .

 هر فردی در هر سطحی؛ با تشکیل هرحزب و گروهی؛ علاوه بر نقض آشکار آیات خدا؛ نظام سازی سیاسی خدا را نیزدر قرآن ردّ نموده و ادعای تکمیل و یا ابداع نظامی جدید دارد؛ که تفرقه و گروه گرایی نقشه دشمنان اسلام برای از بین بردن اتحّاد مسلمانان؛ و چپاول بی دغدغه ثروت ملیّ آنهاست.

نظام سیاسی اسلام کاملا مشخص بوده و فقط غیرمؤمنان و مسلمانان کلامی از آن گریزانند.
                              

ثبت شده توسط : منصوره وطنی

نظر شما



نمایش غیر عمومی
تصویر امنیتی :
بالای صفحه اصلی