لِّلَّهِ ما فِي السَّمَاواتِ وَمَا فِي الأَرْضِ وَإِن تُبْدُواْ مَا فِي أَنفُسِكُمْ أَوْ تُخْفُوهُ يُحَاسِبْكُم بِهِ اللّهُ فَيَغْفِرُ لِمَن يَشَاء وَيُعَذِّبُ مَن يَشَاء وَاللّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (284بقره )

آنچه در آسمان ها و آنچه در زمين است از آنِ خداست ، و اگر صفات و حالات نيك و بدى ( همچون كفر و ايمان ، دوستى و دشمنى و تصميم و اراده ) را كه در نفوس شما استقرار يافته است آشكار كنيد يا آنها را نهان داريد ، خداوند شما را به آن محاسبه مى كند ، سپس هر كه را بخواهد مى آمرزد و هر كه را بخواهد عذاب مى كند ، و خدا بر هر كارى تواناست .

"وَلاَ تَحْسَبَنَّ اللّهَ غَافِلاً عَمَّا يَعْمَلُ الظَّالِمُونَ إِنَّمَا يُؤَخِّرُهُمْ لِيَوْمٍ تَشْخَصُ فِيهِ الأَبْصَارُ"           سوره ابراهيم(42)

"و خدا را از آنچه ستمكاران مى كنند غافل مپندار جز اين نيست كه [كيفر] آنان را براى روزى به تاخير مىاندازد كه چشم ها در آن خيره مى شود."

عذاب حتمي خدا

"وَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِشِمَالِهِ فَيَقُولُ يَا لَيْتَنِي لَمْ أُوتَ كِتَابِيهْ (25) وَلَمْ أَدْرِ مَا حِسَابِيهْ (26) يَا لَيْتَهَا كَانَتِ الْقَاضِيَةَ (27) مَا أَغْنَى عَنِّي مَالِيهْ (28) هَلَكَ عَنِّي سُلْطَانِيهْ (29) خُذُوهُ فَغُلُّوهُ (30) ثُمَّ الْجَحِيمَ صَلُّوهُ (31) ثُمَّ فِي سِلْسِلَةٍ ذَرْعُهَا سَبْعُونَ ذِرَاعًا فَاسْلُكُوهُ (32) إِنَّهُ كَانَ لَا يُؤْمِنُ بِاللَّهِ الْعَظِيمِ"         سوره حاقه

"و امّا كسى كه كارنامه اش به دست چپش داده شود ، مى گويد : اى كاش كارنامه ام به من داده نمى شد ،«25» و نمى دانستم كه حسابم چيست .«26» اى كاش آن مرگِ نخستين نابودم كرده بود ،«27» دريغا ! ثروتم به من سودى نبخشيد و گزندى را دور نساخت .«28» و قدرتم از دستم رفت .«29» آن گاه خدا به فرشتگان مى گويد : بگيريد او را و در غُل كشيد .«30»
سپس وى را به آتش دوزخ درافكنيد .«31» آن گاه او را در زنجيرى كه درازىِ آن هفتاد ذراع است در بند كشيد .«32»
چرا كه او به خداوند بزرگ ايمان نمى آورْد" «33»

عاقبت طغيان و بازدارندگان ار راه خدا و پرهيزگاري

آيا برخی باورنكرده اند مردم را را به خود مشغول کردن وآرامش وامنيت رواني و قضايي و اقتصادي و رفاهي را برمردم حرام کردن، به جاي انجام وظايف قانوني و شرعي خود، وتعاون وهمكاري با هركس كه خالصانه و يا به لحاظ قانوني وظيفه خدمت به مردم را دارد؛ مصداق صدّواعن سبيل الله شده و وسيله ايجاد نارضايتي و تشويش در بين مردم شده اند؟

 آيا طبق قانون اساسي، قوای سه گانه باید ملجأ مظلومان و محل و جايگاه اصلي اجراي عدالت باشد؟ 

عَلَّمَ الْإِنسَانَ مَا لَمْ يَعْلَمْ (5) كَلَّا إِنَّ الْإِنسَانَ لَيَطْغَى (6) أَن رَّآهُ اسْتَغْنَى (7) إِنَّ إِلَى رَبِّكَ الرُّجْعَى (8) أَرَأَيْتَ الَّذِي يَنْهَى (9) عَبْدًا إِذَا صَلَّى (10) أَرَأَيْتَ إِن كَانَ عَلَى الْهُدَى (11) أَوْ أَمَرَ بِالتَّقْوَى (12) أَرَأَيْتَ إِن كَذَّبَ وَتَوَلَّى (13) أَلَمْ يَعْلَمْ بِأَنَّ اللَّهَ يَرَى (14) كَلَّا لَئِن لَّمْ يَنتَهِ لَنَسْفَعًا بِالنَّاصِيَةِ (15) نَاصِيَةٍ كَاذِبَةٍ خَاطِئَةٍ (16) فَلْيَدْعُ نَادِيَه (17) سَنَدْعُ الزَّبَانِيَةَ (18)           سوره علق 

آنچه را كه انسان نمى‏دانست [بتدريج به او] آموخت«5» حقا كه انسان سركشى مى‏ كند«6» همين كه خود را بى‏نياز پندارد«7» در حقيقت بازگشت به سوى پروردگار توست«8» آيا ديدى آن كس را كه باز مى‏داشت«9» بنده‏اى را آنگاه كه نماز مى‏گزارد«10» چه پندارى اگر او بر هدايت باشد«11»
يا به پرهيزگارى وادارد [براى او بهتر نيست]«12» [و باز] آيا چه پندارى [كه] اگر او به تكذيب پردازد و روى برگرداند [چه كيفرى در پيش دارد]«13»
مگر ندانسته كه خدا مى‏بيند«14» زنهار اگر باز نايستد موى پيشانى [او] را سخت بگيريم«15» [همان] موى پيشانى دروغزن گناه‏پيشه را«16»
[بگو] تا گروه خود را بخواند«17» بزودى آتشبانان را فرا خوانيم«18»

آيا باورنكردند كه خدا فرموده است:

"مُهْطِعِينَ مُقْنِعِي رُءُوسِهِمْ لاَ يَرْتَدُّ إِلَيْهِمْ طَرْفُهُمْ وَأَفْئِدَتُهُمْ هَوَاء" (43)/ ابراهيم

"شتابان سر برداشته و چشم بر هم نمى زنند و [از وحشت] دلهايشان تهى انکاراست"

"وَأَنذِرِ النَّاسَ يَوْمَ يَأْتِيهِمُ الْعَذَابُ فَيَقُولُ الَّذِينَ ظَلَمُواْ رَبَّنَا أَخِّرْنَا إِلَى أَجَلٍ قَرِيبٍ نُّجِبْ دَعْوَتَكَ وَنَتَّبِعِ الرُّسُلَ أَوَلَمْ تَكُونُواْ أَقْسَمْتُم مِّن قَبْلُ مَا لَكُم مِّن زَوَالٍ" (44)

"و مردم را از روزى كه عذاب بر آنان مى آيد بترسان پس آنان كه ستم كرده اند مىگويند پروردگارا ما را تا چندى مهلت بخش تا دعوت تو را پاسخ گوييم و از فرستادگان [تو] پيروى كنيم [به آنان گفته مى شود] مگر شما پيش از اين سوگند نمى خورديد كه شما را فنايى نيست"