اصل 113 قانون اساسي :  پس‏ از ولایت فقیه رئيس‏ جمهور عالي ترين‏ مقام‏ رسمي‏ كشور است‏ و مسئوليت‏ اجراي‏ قانون‏ اساسي‏ و رياست‏ قوه‏ مجريه‏ را جز در اموري‏ كه‏ مستقيماً به‏ رهبري‏ مربوط مي‏ شود، برعهده‏ دارد.

اصل ۱۱۵قانون اساسی: رئيس‏ جمهور بايد از ميان‏ رجال‏ مذهبي‏ و سياسي‏ كه‏ واجد شرايط زير باشند انتخاب‏ گردد: ايراني‏ الاصل‏، تابع ايران‏، مدير و مدبر، داراي‏ حسن‏ سابقه‏ و امانت‏ و تقوي‏، مؤمن‏ و معتقد به‏ مباني‏ جمهوري‏ اسلامي‏ ايران‏ و مذهب‏ رسمي‏ كشور.

جهت رفع معضلات موجود ناشي از خلاء قانوني و كلي و غير قابل سنجش بودن قيدهاي مذكوردر اصل ۱۱۵بدون اعمال سليقه شخصي و تفسير به راي و نيز ايجاد محدوديت الزامي در انتخاب شونده، اعمال موارد زير در شرائط نامزدي رياست جمهوري نياز مبرم مي باشد:

۱- حذف قيد "سياسي" ازاصل ۱۱۵ كه به طور صريح نامزدي را منحصر در اعضاي احزاب و شخصيت هاي سياسي مي نمايد؛ و جايگزيني "بدون هرگونه وابستگي به احزاب و شخصيت هاي سياسي"؛ زيرا؛ تاريخ ايران قبل از انقلاب و ۱۶ سال دوران حاكميت رجل سياسي قبل از سال ۸۴ مملو از ضربه هاي سنگين به مردم ایران در مديريت اجرايي و...احزاب و شخصيت هاي سياسي مي باشد. از سوي ديگر مردم ايران وابسته به هيچ حزب و گروهي نبوده و پس از انقلاب نيازي به سخنگو و قيّم ندارند؛ لذا بايد رياست جمهوري فردي بدون هرگونه وابستگي به احزاب سياسي و... باشد تا در سمت خود بدهكار كسي نبوده و فرمانش در اختيار قدرت طلبان و ...نيافتد.

شاهد مثال در :http://mansorevatani.blogfa.com/post-18.aspx

http://mansorevatani.blogfa.com/post-264.aspx

۲- شرط سني حداقل ۴۰سال و حداكثر ۶۰سال

۳-شرط تحصيلي حداقل كارشناسي ارشد

۴- داراي مذهب رسمي كشور و تقوا و تديّن عملي 

 ۵- التزام عملي و مشهود به اسلام و نظام جمهوري اسلامي ايران و اصل ولايت فقيه

۶- داراي شخصيّت سالم  و ابتكار وخلاقيت و تيزبيني و شجاعت و ظلم ستيزي

۷- سابقه مديريت كلان اجرايي و مسلّط به معضلات اصلي كشور

۸- متخصص در يك رشته دانشگاهي يا حوزوي

رئیس جمهور ایران، باید خادم مردم فهیم و بزرگ ایران باشد نه رئیس و حاکم.