معرفت يعني راز و نياز و انس با خلق خدا در درون

معرفت یعنی سؤال از او و در خواست از او و بي نيازي از غير او

معرفت يعني ديدن او در خود و خلق خدا

معرفت يعني ديدن او در هر کس و هر ذره از آيات خدا در دل و ذهن

معرفت يعني وجود، يعني نغمه روح او در وجود؛ نغمه يعني ظهور او در وجود من و او

معرفت يعني ديدن تمام هستي در جرمي صغير، تمام هستي يعني محمد يعني علي يعني زهرا و دوازده نور علي

تمام هستي يعني يوسف زهرا در روز ظهور

معرفت يعني ديدن تمامی هستي الله چشم و دل او

معرفت يعني عشق توأم با معرفت و درک علي

معرفت و درک علي يعني مهدي مظلوم در پس پرده غيبت چون خورشيد بتول

معرفت يعني سير در مظلوم عالم در چند و چون ظلم ها

معرفت يعني عشق حسين در زير خنجر و نيزه و سنگ

معرفت يعني دست عباس در کنار دشت فرات

معرفت يعني زينب مظلومه عالم، اسير کرب و بلا از جور و ظلم اشقيا

معرفت يعني ما رأيت الا جميل

معرفت يعني هر چه هست، مي شود زيبا و جميل

معرفت يعني لا مؤثر في الوجود الا خدا

معرفت يعني هر چه او خواهد، بخواهم، هر چه او گويد، چشم اش بگويم

معرفت يعني هر چه او کند، من نيز آن کنم

معرفت يعني چون بگويد کن، فيکون

معرفت يعني آميختگي در عشق و عمل

معرفت يعني گام برداشتن با معرفت، همگام با علي و زهرا و دوازده خورشيد عالم تاب

سروده منصوره وطنی

88/3/17