حجاب به دستور خدا اجباری هست.

 اشاعه اختیاری بودن حجاب، از تبلیغات سوء دشمنان اسلام و تلاش بر اشاعه فساد در جامعه مسلمین بوده که فقط پذیرش مسلمانان نادان و همسویی خواسته و ناخواسته با اهداف پنهان دشمنان را کسب کرده اند.

حجاب در قرآن

کلمه حجاب در قرآن هفت بار تکرار شده است که در سوره احزاب آيه 53 و سوره نور آيه 31 به معنی پوشش به کار رفته و در باقی آيات به معني مانع و پرده ای مستور است.

رابطه حجاب و نگاه با ارتباط نامشروع در قرآن

سوره نور ایه 30:

1."قُل لِّلْمُؤْمِنِينَ يَغُضُّوا مِنْ أَبْصَارِهِمْ وَيَحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ ذَلِكَ أَزْكَى لَهُمْ إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِمَا يَصْنَعُون.

«به مردان باايمان بگو: ديده فرو نهند و پاکدامني ورزند، که اين براي آنان پاکيزه تر است، زيرا خدا به آنچه مي کنند آگاه است.»

وجوب پوشش کامل برای زن در قرآن

سوره نور ایه 31:

2."وَقُل لِّلْمُؤْمِنَاتِ يَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصَارِهِنَّ وَيَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَلَا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلَّا مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَلْيَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلَى جُيُوبِهِنَّ وَلَا يُبْدِينَ زِينَتَهُنَّ إِلَّا لِبُعُولَتِهِنَّ أَوْ آبَائِهِنَّ أَوْ آبَاء بُعُولَتِهِنَّ أَوْ أَبْنَائِهِنَّ أَوْ أَبْنَاء بُعُولَتِهِنَّ أَوْ إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِي إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِي أَخَوَاتِهِنَّ أَوْ نِسَائِهِنَّ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُنَّ أَوِ التَّابِعِينَ غَيْرِ أُوْلِي الْإِرْبَةِ مِنَ الرِّجَالِ أَوِ الطِّفْلِ الَّذِينَ لَمْ يَظْهَرُوا عَلَى عَوْرَاتِ النِّسَاء وَلَا يَضْرِبْنَ بِأَرْجُلِهِنَّ لِيُعْلَمَ مَا يُخْفِينَ مِن زِينَتِهِنَّ وَتُوبُوا إِلَى اللَّهِ جَمِيعًا أَيُّهَا الْمُؤْمِنُونَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ"

«به زنان باايمان بگو: ديدگان خود را (از نامحرم) فروبندند و پاکدامني ورزند و زيورهاي خود را آشکار نگردانند، مگر آنچه که (طبعاً) از آن پيداست و بايد روسري خود را بر گردن خويش (فرو) اندازند، و زيورهايشان را جز براي شوهران يا پدران يا پدران شوهران يا پسران يا پسران شوهران شان يا برادران شان يا پسران برادران شان يا پسرخواهران شان يا زنان (هم کيش) خود يا کنيزان شان يا خدمتکاران مرد که (از زن) بي نيازند يا کودکاني که بر عورت هاي زنان وقوف حاصل نکرده اند، آشکار نکنند و پاهاي خود را (به گونه اي به زمين) نکوبند تا آنچه از زينت شان نهفته مي دارند معلوم گردد. اي مؤمنان، همگي (از مرد و زن) به درگاه خدا توبه کنيد، اميد که رستگار شويد.»

سوره احزاب ایه 59 :

3."أَيُّهَا النَّبِيُّ قُل لِّأَزْوَاجِكَ وَبَنَاتِكَ وَنِسَاء الْمُؤْمِنِينَ يُدْنِينَ عَلَيْهِنَّ مِن جَلَابِيبِهِنَّ ذَلِكَ أَدْنَى أَن يُعْرَفْنَ فَلَا يُؤْذَيْنَ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَّحِيمًا"

"اي پيامبر، به زنان و دخترانت و به زنان مؤمن بگو: «پوشش هاي خود را بر خود فروتر گيرند، اين براي آنکه شناخته شوند و مورد آزار قرار نگيرند (به احتياط) نزديک تر است و خدا آمرزندة مهربان است.»

با توجه به آيات مذکور رابطه مستقيمي در حجاب و نگاه و ارتباط نامشروع مي يابيم.

غضّ بصر و پوشاندن چشم از نگاه ناروا، دستور صريح قرآن به زن و مرد مسلمان است، و چون مرد در برابر غريزه جنسی ضعيف بوده و با نگاه ناروا و آلوده، زودتر اسير هواي نفس مي گردد، از اين رو، ابتداي دستور، خطاب به مرد، و پرهيز از ارتباط نامشروع است. نقطة آغازين هر ارتباط نامشروعي از نگاه حرام زن و مرد به ويژه مرد و خودنمايي زن است، لذا، خداوند حکيم، با سه دستور، حفظ نگاه و اندام از حرام، و رعايت حجاب کامل، پاکي روح و روان و عفّت و پاکدامني مسلمانان را بيمه نموده است، و راهي براي رستگاري و صعود بر قله هاي کمال و معرفت گشوده است.

خداوند حکیم در آیه 55 سوره احزاب محارم بر زنان را بر می شمارد:

4."لَّاجُنَاحَ عَلَيْهِنَّ فِي آبَائِهِنَّ وَلَا أَبْنَائِهِنَّ وَلَا إِخْوَانِهِنَّ وَلَا أَبْنَاء إِخْوَانِهِنَّ وَلَا أَبْنَاء أَخَوَاتِهِنَّ وَلَا نِسَائِهِنَّ وَلَا مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُنَّ وَاتَّقِينَ اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ كَانَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ شَهِيدًا"

بر زنان در مورد پدران و پسران و برادران و پسران برادران و پسران خواهران و زنان (هم کيش) و بردگان شان گناهي نيست (که ديده شوند) و بايد از خدا پروا بداريد که خدا همواره بر هر چيزي گواه است.

                                          

وجوب حجاب درونی در قرآن بر زنان

رابطه زن و مرد در قرآن

طبق آياتي که ذکر شد رابطه زن و مرد از نظر شرع از دو حال خارج نيست يا محرم است، که محارم در دو آيه ذکر شده است و يا نامحرم، يعني غير از اين موارد ذکر شده در آيه، جنس مخالف نسبت به يکديگر نامحرم، مي باشند و بايد حريمي بين آنها باشد.

از ابتداي خلقت نيز حريمي بين زن و مرد بوده و در بين اقوام و ملل مختلف که به خدا اعتقادي نداشتند، خودي و بيگانه وجود داشته و در اسلام نيز معيّن شده است و ضوابط خاصي دارد.

حريم دو نوع است:  حجاب درونی و حجاب بیرونی

دو رابطه محرميّت و نامحرم، رفتار و برخوردهاي خاص خود را دارد، و هرگز نمي توان اين دو رابطه را مخلوط و يا جايگزين يکديگر نمود، مگر اين که نوع رابطه تغيير يابد، همچون رابطه زوجيّت که نامحرم تبديل به محرم مي گردد.

بنابراين، در عين نامحرم بودن، نمي توان رابطة دوستي با جنس مخالف برقرار نمود. به طور کلي هر نوع برخورد و نگاه و رفتاري که مي توان با محارم انجام داد، نمي توان با نامحرم به جا آورد، چون حريم و خط قرمز بين زن و مرد همين اصل است.

بنابراين به نام دوست و همکار و همسايه و فاميل و... نمي توان اين حريم را شکست، هر مقدار شکسته شود چه با نگاه چه با زبان و... گناه بوده و حکم زنا را دارد. زنا از کمترين نگاه ناروا و حرام شروع مي شود زناي چشم، زناي زبان و...

بنابراين، پسر و دخترعمّه و پسر و دختردايي و دختر و پسرخاله و خواهرشوهر و شوهرخواهر و دختر و پسرعمو و تمام فاميل غير از محارم که در آيه ذکر شده است، نامحرم بوده و از زمان تکليف احکام نامحرم جاری است.

رابطه زن و مرد نامحرم، تا وقتي به عنوان دو انسان و خالي از هوا و هوس مي باشد، بلامانع بوده و مي توانند با رعايت حد و مرزها در عرصه هاي مختلف فردي و اجتماعي مشارکت و فعاليت نمايند. حجاب نيز در جهت ايجاد رابطة انساني بين زن و مرد نامحرم، ضرورت و وجوب پيدا کرده است.

حجاب دروني و مصاديق آن در قرآن

سوره احزاب 32:

"یا نِسَاء النَّبِيِّ لَسْتُنَّ كَأَحَدٍ مِّنَ النِّسَاء إِنِ اتَّقَيْتُنَّ فَلَا تَخْضَعْنَ بِالْقَوْلِ فَيَطْمَعَ الَّذِي فِي قَلْبِهِ مَرَضٌ وَقُلْنَ قَوْلًا مَّعْرُوفًا."

 "هنگام تکلّم لطيف و نرم (نازک) با مردان سخن نگوييد، مبادا آن که دل اش بيمار (هوي و هوس) است به طمع افتد (بلکه متين) و درست سخن گوئيد."

حجاب دروني يعني پرهيز از هر عاملي که توجّه ديگران را به جنس مؤنث به عنوان زن و زيبايي هاي او جلب کند، به چند مورد مؤثر اشاره مي کنيم:

1. صحبت

از جمله عوامل جلب کننده صحبت است، چون صداي زن نازک و ظريف و در بيشتر اوقات با صداي خوب زيبايي خاصّي پيدا مي کند، لذا در صحبت اگر صدا ترقيق (نازک) شود، و با ناز و کرشمه آميخته گردد، دل هاي بيمار را به خود جلب کرده، و يا به فتنه مي اندازد. بنابراين زنان در برابر نامحرم، بايد جدّي بوده و از ترقيق و نرم کردن صدا به شدّت بپرهيزند.

2. نگاه

زن و مرد نامحرم بايد از نگاه خيره و ممتد و با قصد ريبه و لذّت به يکديگر پرهيز نمايند. نگاه مسموم، خطرناک تر و مفسده انگيزتر از ساير موارد است.

3. راه رفتن

قرآن در سوره قصص آیه 25 به يکي از خصوصيات و حسني که به دختران شعيب در برابر حضرت موسي اشاره مي کند، راه رفتن توأم با متانت و حياء است:

"فجاءتْهُ إِحْدَاهُمَا تَمْشِي عَلَى اسْتِحْيَاء قَالَتْ إِنَّ أَبِي يَدْعُوكَ لِيَجْزِيَكَ أَجْرَ مَا سَقَيْتَ لَنَا فَلَمَّا جَاءهُ وَقَصَّ عَلَيْهِ الْقَصَصَ قَالَ لَا تَخَفْ نَجَوْتَ مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِين."

 بنابراين، زن بايد در برابر نامحرم، وجود خود را عاري از هرگونه حرکات مفسده انگيز و فريبنده نموده و حياء و متانت و وقار را زيور خود سازد، از اين روست که پيشاپيش مرد نامحرم راه رفتن، بر زن و مرد کراهت دارد تا مرد به گناه و فتنه نيافتد.

يکي از حکمت هاي باطل بودن نماز مرد پشت سر زن همين است.

آيه شريفة 31 سوره نور نيز دستور متانت و وقار و سنگيني را به زن مي دهد آنجا که مي فرمايد:"ولايَضْرِبْنَ بِأَرْجُلِهِنَّ لِيُعْلَمَ مَا يُخْفِينَ مِن زِينَتِهِنَّ ..."

"طوري پاهايشان را به زمين نکوبند تا زينت هايشان که مخفي است آشکار شود."

4. مدل و رنگ لباس

اسلام شکل و مدل و رنگ خاصي در حجاب زن معين نکرده است، ولي محدوده و اندازه و خط قرمزها کاملاً معين است، يعني حجاب زن از هر مدل و رنگي باشد، بايد اندازه حجاب رعايت شده، و از جلب نظر نامحرم بپرهيزد.

بديهي است لباسي ساده که حجم بدن پيدا نباشد و کاملاً اندازه شرعي رعايت شده باشد، حجاب شرعي است.

يقين به وجود و حضور و دستورات خالق حکيم

يقين به پاداش و جزاي دنيوي و اخروي در قبال اعمال انسان ها

اعتقاد عملي به خدا و مديريّت جهان آفرينش

نشانگر هويّت انساني و شخصيّت و اعتقاد و باور دروني زن و مرد

نشانگر ميزان ايمان به خدا و تقيّد به دستورات خالق يکتا

نشانگر ميزان خرد و تعقّل و حاکميّت عقل و تدبير و مديريّت نفس در انسان

نشانگر ميزان رهايي تن و پا نهادن به هواي نفس

فرازی از کتاب حجاب از منظر فطرت و عقل و شرع به قلم منصوره وطنی