علت تفرقه و حزب گرایی و گروه بندی در قرآن
آیا دلیل اصلی و عینی و تأکید مؤکّد قرآن به حفظ وحدت و یکپارچگی و همدلی و اتحاد بین مردم؛ و پرهیز از هرگونه اختلاف در دستور خدا و کتاب پیامبر اسلام به خاطر ممانعت از قطعه قطعه شدن امّت اسلامی نیست که در تمام اعصار و قرون؛ شاهد فجایای ناشی از حزب گرایی و قدرت طلبی و حکومت های فاسد بوده ا یم؟
در سوره بقره آیه ۲۱۳ علت اصلی و ریشه تمام اختلاف ها را در اختلاف در حکم و کتاب خدا بعد از آگاهی از دلایل و بیّنه بر وجود خدا و پیامبر و کتاب خدا عنوان نموده و می فرماید:
" کانَ النَّاسُ أُمَّةً واحِدَةً فَبَعَثَ اللَّهُ النَّبِيِّينَ مُبَشِّرينَ وَ مُنْذِرينَ وَ أَنْزَلَ مَعَهُمُ الْکِتابَ بِالْحَقِّ لِيَحْکُمَ بَيْنَ النَّاسِ فيمَا اخْتَلَفُوا فيهِ وَ مَا اخْتَلَفَ فيهِ إِلاَّ الَّذينَ أُوتُوهُ مِنْ بَعْدِ ما جاءَتْهُمُ الْبَيِّناتُ بَغْياً بَيْنَهُمْ فَهَدَى اللَّهُ الَّذينَ آمَنُوا لِمَا اخْتَلَفُوا فيهِ مِنَ الْحَقِّ بِإِذْنِهِ وَ اللَّهُ يَهْدي مَنْ يَشاءُ إِلى صِراطٍ مُسْتَقيمٍ "
ترجمه آیه : " مردم [در ابتداي تشکيل اجتماع] گروهي واحد و يک دست بودند [و اختلاف و تضادي در امور زندگي نداشتند]، پس [از پديد آمدن اختلاف و تضاد] خدا پيامبراني را مژده دهنده و بيم رسان برانگيخت، و با آنان به درستي و راستي کتاب را نازل کرد، تا ميان مردم در آنچه با هم اختلاف داشتند، داوري کند. [آن گاه در خود کتاب اختلاف پديد شد] و اختلاف را در آن پديد نياوردند؛ مگر کساني که به آنان کتاب داده شد، [اين اختلاف] بعد از دلايل و برهان هاي روشن و آشکاري بود که براي آنان آمد، [و سبب آن] برتري جويي و حسد در ميان خودشان بود.پس خدا اهل ايمان را به توفيق خود، به حقّي که در آن اختلاف کردند، راهنمايي کرد. و خدا هر که را بخواهد به راهي راست هدايت مي کند "
بنابراین؛ مردم امّت واحده و توحیدی بودند و اختلاف میان این امّتّ؛ بر اثر بغی وظلم و فساد، وعدول از حقّ، تجاوز و سرکشی، طغیان، دشمنی و حسادت به وجود آمد.
آیا این آیات شریفه در نظام سازی سیاسی و اجتماعی؛ ازسوی خداوند مدیر و مدبّر و قهّار و جبّار به آخرین جانشین خود؛ حضرت محمّد صلّی الله علیه و اله نازل نشده است؛ تا چارچوب نظام اسلامی برای مردم مشخص شده؛ و مانع هرگونه زورگویی و قدرت طلبی و سهم خواهی و ویژه خواری و... تحت عنوان هر حزب و گروه و دسته ای در حکومت مشروع دینی گردد؟
آیا ردّ صریح هرگونه حزب گرایی و گروه بندی در آیات متعدد؛که منجر به تفرقه و حذف وحدت در بین مردم می شود؛ اقدام به تشکیل حزب و گروه و دسته بندی مردم و حاکمان؛ از نظر اسلام خلاف نص صریح آیات قرآن نیست؟
آیا دلیل اصلی و عینی و تأکید مؤکّد قرآن به حفظ وحدت و یکپارچگی و همدلی و اتحاد بین مردم؛ و پرهیز از هرگونه اختلاف در دستور خدا و کتاب پیامبر اسلام به خاطر ممانعت از قطعه قطعه شدن امّت اسلامی نیست که در تمام اعصارو قرون؛ شاهد فجایای ناشی از حزب گرایی و قدرت طلبی و حکومت های فاسد بوده ا یم؟
اگر اسلام را قبول داریم؛ باید کلمه به کلمه ایات قرآن را پذیرفته و عمل نمائیم .
هر فردی در هر سطحی؛ با تشکیل هرحزب و گروهی؛ علاوه بر نقض آشکار آیات خدا؛ نظام سازی سیاسی خدا را نیزدر قرآن ردّ نموده و ادعای تکمیل و یا ابداع نظامی جدید دارد؛ که تفرقه و گروه گرایی و حزب بازی و تکه تکه کردن مسلمانان، نقشه دشمنان اسلام برای از بین بردن اتحّاد مسلمانان؛ و چپاول بی دغدغه ثروت ملیّ آنهاست.
نظام سیاسی اسلام کاملا مشخص بوده و فقط غیرمؤمنان از آن گریزانند.
ثبت شده توسط
:
منصوره وطنی