وقتی دعا کردی، اعتماد به اجابت نداشتی، نگران بودی، مطمئن باش توکل به خدا و اعتماد به خدا آن قدر کم هست، که، در خانه حضرت احدیّت و قاضی الحاجات رفتی، ولی بزرگی خدا را به اندازه بزرگی حاجتت قبول نداری و نگرانی!

مطمئن باش اگر خواسته ات بزرگ هست، قطعا بزرگتر از رحمت و بخشش خدای علیم و حکیم نیست. 

در اجابت دعا مصلحت الهی نیز دخیل هست.

اگر دعایی اجابت نشد، علت بی اعتنایی خدا به خواسته بندگانش نیست.

بعضی وقتها  خدا فردی را که خدا در زندگیش موضوعیّت ندارد و با همه کس هست و با خدا نیست، گرفتار امور دنیوی می کند، تا بفهمد خدایی هست و باید فقط از او اطاعت کند و عاشقش شود.

در عدم اجابتها دنبال علت در اعمال خودمان باشیم و مصلحت های احتمالی در حدّ عقل خود بسنجیم و از خدا ناامید نشویم.