امر به معروف و نهي از منكربه تأسي از سيدالشهداء 

(أَلَمْ يَعْلَمْ بِأَنَّ اللَّهَ يَرَي)؛«آيا نمي دانيد که خدا مي بيند؟»   علق /۱۴

دغدغه دو شهید والامقام حذف طبّ اسلامی از آخرین دین خدا اسلام و پایمالی خون شهداء 

شهید دکتر بهشتی دانشکده پزشکی دانشگاه تهران مهرماه سال 1359

"... چرا جهت معالجات امراض از گیاهان دارویی ایران استفاده نکنیم...؟ چرا طبّ سنتی و شیوه گیاه درمانی و طریقه استفاده از ادویه جات مورد استفاده ما ایرانی ها قرار نگرفته؟ چرا وزارت بهداری تا به حال در گسترش و احیای طبّ سنتی و گیاه درمانی قدمی برنداشته اند؟

چرا ما ایرانی ها با داشتن گنجینه های طبّی همیشه باید در چنگال داروهای خارجی اسر و عاجز باشیم؟

چرا بعضی از داروهای فرنگی در ایران بازار سیاه پیدا کرده و تا چند صد برابر قیمت اصلی به فروش می رسد؟  آیا خودمان مقصر هستیم که زیر بار داروهای فرنگی در علاج امراض معجزه گر بوده اند...؟ آیا تبلیغات و زرق و برق داروهای فرنگی ما را به طرف خود کشیده و یا داروهای گیاهی را مصرف نموده ایم و نتیجه نگرفته ایم...؟ بله ... این چراها وقتی جوابش داده می شود که ان شاءالله در رأس این امر یک ایرانی با همّت و معتقد قرار گیرد." 

شهید مرتضی آوینی در کتاب مبانی توسعه و تمدن غرب در مورد طبّ اسلامی می نویسد:

در مورد طبّ، نباید پنداشت که علم پزشکی امروز صورت تکامل یافه طبّ قدیم است، علم پزشکی اصولا بر مبانی دیگری استوار است. در قدیم انسان را از یک سو جزئی از طبیعت و از سوی دیگر جامع طبایع می دانسته اند و بدین ترتیب سعی می کرده اند که نظم داخلی بدن انسان را دقیقا در انطباق با طبیعت خارج شناسایی کنند. 

بر این مبنا، انسان را همچون طبیعت خارج صاحب طبایع چهار گانه گرم و خشک و گرم و تر و سرد و تر و سرد و خشک می دانسته اند و اخلاط چهارگانه بدن انسان صفرا، خون، بلغم و سودا را متناظر با این طبایع اربعه قرار می داده اند و سعی می کرده اند از روی نظامی که فی مابین طبایع چهارگانه در طبیعت موجود است، نظام داخلی بدن انسان را پیدا کنند و بر همان اساس عمل کنند. این مبناء برخلاف، آنچه معمولا می پندارند، توسط پزشکی امروز نه تنها نقض نشده است، بلکه روز به روز حقّانیّت آن آشکارتر می شود... 

طبّ قدیم دقیقا بر مبانی حکیمانه ای منشاء گرفته از دین اسلام استوار بوده است، و بدین ترتیب امکان تعلیم و تدریس آن در حوزه های علمیّه وجود داشته، حال آن که بین پزشکی امروز و مبانی اعتقادی و فلسفی ما پیوندی این چنین وجود ندارد... مقصود حقیر بیان این نکته است که چرا دیگر امکان تدریس این علوم در حوزه های علمیّه وجود ندارد. 

هرچه در زمینه علم طبّ و پزشکی امروز گفتیم در باره همه علوم دیگر، حتی ریاضیات و هندسه نیز صادق است.

همه این علوم در گذشته بر مبانی دیگری استوار بوده اند و به اعتقاد حقیر، این انقطاع نه به علت تخصصی شدن علوم، بلکه به علت جدایی علم و دین از یکدیگر حاصل شده است. تخصصی شدن علوم، خود معلول همین جدایی است."

وزیر و وزارت بهداشت تابع کدامین اسلام و قانون هست؟

ناظران عملکرد دولت تا کی خواب خواهند بود؟